Święto patronalne – NMP Różańcowej

Wśród nabożeństw maryjnych szczególne znaczenie ma różaniec święty. Ta czcigodna wielowiekowa modlitwa została ubogacona przez św. Jana Pawła II nowymi tajemnicami światła. Różaniec odmawiany jest zarówno prywatnie, jako modlitwa osobista, jak i wspólnotowo, jako modlitwa rodzin, wspólnot zakonnych i parafialnych czy organizacji katolickich.

Trudno jest ustalić datę historycznych początków tej modlitwy. Jej forma ukształtowała się w drugiej połowie XV wieku, na podstawie rożnych form wcześniejszych. Za właściwego twórcę różańca uchodził przez długie wieki św. Dominik (zm. 1221).

Święto Matki Bożej Różańcowej powstało w czasie zagrożenia Europy przez Turków. Zostało ono wprowadzone w 1572 r. przez papieża Piusa V, dominikanina, jako wotum za zwycięstwo nad Turkami w bitwie pod Lepanto i później rozpowszechniło się w całym Kościele. W 1885 r. papież Leon XIII polecił odmawiać różaniec przez cały październik i wprowadził do Litanii loretańskiej wezwanie „Królowo różańca świętego – módl się za nami”.

Tradycją naszej parafii jest, że w pierwszą niedzielę października obchodzimy uroczyście święto patronalne NMP Różańcowej. W tym roku homilie odpustowe głosił ks. dr Jan Szczych – liturgista, który pracuje na Ukrainie.Przypomniał o roli tej szczególnej modlitwy i o jej sile. Pięknym było porównanie różańca do mocnej liny, którą trzymaj Maryja i podaje ją każdemu człowiekowi. jednak by doznać matczynej opieki Maryi, trzeba tę linę chwycić mocno w ręce i jej nie wypuszczać.

Maryjo – Królowo Różańca Świętego, miej nas w szczególnej opiece.

10 października 2019|