Dziewiętnaścioro dzieci, w trzecią niedzielę maja, wraz z najbliższymi przyszło do świątyni parafialnej by przeżyć podniosłą uroczystość swojej I Komunii świętej. Czas obostrzeń pandemicznych wymusił szczególną sytuację, tzn. I Komunia była udzielana dzieciom podczas osobnej, dodatkowej mszy św. o godz. 13.00, w której uczestniczyły dzieci, ich rodzice i najbliższa rodzina. Wielkie przejęcie, jakie rysowało się na twarzach dzieci ale również radość, rysowały się na twarzach dzieci. „Tak czekałem na tę chwilę by usłyszeć głos Twój Panie” – słowami tej pieśni wszystkie dzieci wyraziły sercem i wiarą, że są gotowe aby ich serca stały się mieszkaniem, drugim tabernakulum dla Jezusa obecnego w eucharystii. Chwila tak długo czekana uroczystości I komunii świętej nadeszła 16 maja br. Nasz parafialny kościół stał się wieczernikiem a dzieci Jego apostołami. Nad miejscem gdzie stały, pojawiło się otwarte niebo. Pośród chmur które zwiastowały burzę, przebiło się światło. A potem błogosławieństwo rodziców; pocałunek wzruszeniem i droga do ołtarza by dostąpić tej wielkiej łaski. Na biało ubrane, ze złożonymi dłońmi modliły się by żaden moment nie uszedł ich uwagi. Gdzieś nie opodal stali rodzice. Patrzyli i dziękowali Panu Bogu, że otrzymali cud nowego życia. Nikt nie miał wątpliwość to miejsce było pełne nieba. Na dźwięk dzwonków, gdy ksiądz proboszcz podniósł białą hostię, oczy wszystkich zobaczyły Gościa ich duszy. Potem klęcznik. Cisza i pokorne wyznanie wiary – amen niech tak się stanie. Cały kościół a szczególnie rodzicie nie kryli wzruszenia. Ich ukochane dziecko nie jest już samo. Serce zostało obdarowane niebem, Bogiem w kruszynie chleba. Wszystkim dzieciom życzmy by nigdy o tej chwili nie zapomniały i wciąż tęskniły za komunią święta.