Grupa dzieci z klas czwartych z naszej parafii, w niedzielę 23 maja, wraz z rodzicami przeżywała pierwszą rocznicę I Komunii świętej. Poprzedni rok nie należał do najłatwiejszych w bardzo wielu dziedzinach naszego życia. Trudności nie ominęły wówczas tych, którzy mieli po raz pierwszy w pełni uczestniczyć w mszy świętej, przystępując do komunii św. Ze względu na obostrzenia epidemiczne, termin uroczystości wciąż był niepewny ale przyszedł w końcu czas na to szczególne eucharystyczne spotkanie dzieci z Jezusem w komunii świętej. Minął rok od tego wydarzenia. Dzieci przez rok wzrastały, i nie chodzi tylko o wzrost fizyczny, bo ten faktycznie jest widoczny, ale o wzrost duchowy. Ten również był utrudniony przez epidemię, choćby i udział w mszach niedzielnych w świątyni. Dlatego większość ciężaru wychowywania, także w wierze, spadło na rodziców.
Po roku czasu przyszły dzieci i ich rodziny aby Bogu podziękować za możliwość pełnego uczestnictwa w mszy św. Eucharystia bowiem to przede wszystkim dziękczynienie, które prawdziwie wierzący człowiek, szczególnie każdej niedzieli winien składać Bogu.
Wraz z grupą dzieci rocznicowych oraz ich rodzinami prosiliśmy Pan Boga o dar miłości i wiary. Bo komunia święta domaga się tej łaski. Bez niej pozostanie tylko nie zrozumiałym symbolem. Nic nie znaczącym. W oczach zebranych dzieci po raz kolejny zapalił się ogień radości. Możemy przyjąć komunię świętą! Nasze serca mogą być domem Boga! Ta niedziela była przypomnieniem że Msza święta jest nie tylko zwykłym wydarzeniem! Eucharystia to radość duszy ze spotkania z Jezusem to rodzina to także kościół gdzie naprawdę spotykamy Kogoś większego niż myślimy. Obecność Jezusa w eucharystii jest jak Boży magnez który przyciąga do siebie. Niech niewinność i wiara najmłodszych parafian, którzy dziękowali Panu Bogu za ten sakrament będzie dla nas wszystkich zachętą do częstej komunii świętej. A Msza święta nie tylko nakazem lecz spotkaniem z żywym Bogiem obecnym na ołtarzu w znakach chleba i wina. Na koniec słowami wiersza niczym modlitwą obecnych wśród nas dzieci zginamy kolana przed Najświętszym Sakramentem i mówimy
Chlebie Najcichszy
– dziękujemy Ci,
że przyszedłeś do każdego z nas, aby nas zbawić.
Pozostałeś z nami w komunii świętej i jest to największe szczęście.
Za Twoją miłość do nas, za opiekę i troskę,
abyśmy każdego dnia szli za Tobą Panie – dziękujemy.
Dzisiaj mija rok naszej przygody z Tobą Panie Jezu
i prosimy o to, byś był zawsze z nami i prowadził nas
na wieczne życie z Tobą w chwale
