Czas Wielkiego Postu dla ludzi wierzących to dobra okazja do rewizji swojego chrześcijańskiego życia. Jest ona konieczna dla duchowego rozwoju i do prostowania dróg swego życia jeśli chodzi o relacje człowieka do Boga i człowieka do człowieka.
W tym roku 15 i 16 marca, taką duchową refleksję nad swoją chrześcijańską postawą podejmowały dzieci i młodzież z Parafialnego Przedszkola oraz ze Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Września 1939 r. W zmaganiach duchowych towarzyszył dzieciom i młodzieży ks. Damian Rokosz, wikariusz parafii przeworskiej a czujną opieką otaczali ich nauczyciele, wychowawcy i katecheci.
Uczniowie uczestniczyli w spotkaniach rekolekcyjnych w dwóch grupach wiekowych (klasy I-III i klasy starsze). Głównym tematem spotkań był Dekalog jako droga do dobrego i pięknego życia w prawdzie.
Dzień pierwszy był czasem odkrywania Jezusa w sakramencie Eucharystii. Przez śpiew i zabawę odkrywaliśmy wielkość Pana Boga ukrytego w tym wielkim sakramencie miłości. Głoszone konferencje były poprzedzone osobistym świadectwem ks. Damiana.
Kolejny dzień rekolekcji upłynął pod znakiem krzyża. W obydwu grupach były odprawiane nabożeństwa Drogi Krzyżowej. O oprawę muzyczną zatroszczyła się pani katechetka Grażyna. Gitara i śpiew z pewnością łączą ludzi w pięknym przeżywaniu wiary. Wierzymy, że ten czas nie był tylko okazją, aby na chwilę zapomnieć o nauce! Te dwa dni były potrzebne całej wspólnocie naszej szkoły, zarówno uczniom jak i nauczycielom.
Natomiast w dniach 24-26 marca, swój czas rekolekcji przeżywaliśmy jako wspólnota parafialna. W tym roku, rekolekcjonista ks. Grzegorz Delmanowicz – dyrektor Katolickiego LO w Jarosławiu,, podjął refleksję nad tematem narzeczeństwa, małżeństwa i rodziny. W tych jakże coraz bardziej bezideowych czasach, niezbędna jest refleksja a w zasadzie ścisła analiza procesu dojrzewania do poszczególnych etapów życia. I to wszystko w świetle naszej chrześcijańskie wiary. Z całą pewnością, za głoszącym rekolekcyjne nauki, można stwierdzić, że każdy etap ludzkiego życia, ukierunkowany na narzeczeństwo, małżeństwo i rodzinę, jeśli będzie przeżywany w oderwaniu od Boga i wartości wyższych, przyczynić się może w konsekwencje do odczłowieczenia życia. Bolesnym staje się stwierdzenie, że życie tylko po ludzku, bez Bożych wartości, jakże często staje się nieludzkie.
Z pewnością każdy etap życia, wiodący w konsekwencji do życia w rodzinie, trzeba z wielka ufnością zawierzać Bożej Opatrzności, bo Bóg jest MIŁOŚCIĄ i z Jego pełni wszyscy winniśmy czerpać.
