I Komunia św.

W zakresie przygotowania do pełnego uczestnictwa we Mszy świętej przypomina się o obowiązku przestrzegania w tym zakresie norm Synodu Archidiecezji Przemyskiej (statuty 273, 347 oraz Instrukcja z Aneksu 27).

1. Każda parafia Archidiecezji organizuje i prowadzi katechezę parafialną dla dzieci, aby ich przygotować do świadomego, pełnego i aktywnego uczestnictwa we Mszy świętej i owocnego korzystania z sakramentu pokuty.
2. Pierwsza spowiedź i pierwsze pełne uczestnictwo we Mszy św. winna mieć miejsce zasadniczo we własnej parafii, która jest po rodzinie podstawowym środowiskiem rozwoju wiary. Tę zasadę należy corocznie (we wrześniu) przypominać, wiernym w ogłoszeniach parafialnych. Duszpasterze nie sugerują rodzicom, możliwości dostania zezwolenia od własnego proboszcza, na celebrację tych sakramentów poza parafią, aby wzajemnie nie utrudniać sobie pracy duszpasterskiej i nie przyczyniać się do osłabiania więzi wiernych z własną parafią.
3. Gdyby zachodziła konieczność, dla uzasadnionych racji, aby uroczystość I Komunijna odbywała się poza parafią, ksiądz proboszcz po wysłuchaniu argumentów rodziców i przeprowadzeniu duszpasterskiej rozmowy, udziela pisemnego pozwolenia na samą tylko uroczystość. Natomiast przygotowanie dzieci do I spowiedzi i Komunii powinno odbywać się we własnej parafii.
4. Każda parafia prowadzi spotkania katechetyczno – formacyjne dla dzieci i ich rodziców.
5. Zadania rodziców dzieci przygotowujących się do I spowiedzi i Komunii św.:
   • wspólna wieczorna modlitwa rodziców z dzieckiem i za dziecko;
   • systematyczne uczestnictwo wraz z dzieckiem w niedzielnych i świątecznych mszach świętych;
   • kierowanie się w życiu codziennym zasadami dekalogu;
   • rozmowa z dzieckiem na tematy podejmowane podczas katechez;
   • pomoc w opanowaniu podstawowych modlitw i zrozumieniu niezbędnych treści związanych z sakramentem pokuty i Eucharystii;
   • pomoc dziecku w rozwoju moralnym, aby normy moralne znało i zachowywało z wewnętrznego przekonania a nie tylko ze względu na rodziców i otoczenie; – codzienne świadectwo życia z wiary;
   • wychowywanie do życia w prawdzie i miłości;
   • troska o sprzyjający klimat dla harmonijnego rozwoju dziecka.

Synod Archidiecezji Przemyskiej 1995-2000

Instrukcja o przygotowaniu dzieci do sakramentu pokuty i Eucharystii

I. Zasady ogólne

1. Celem przygotowania do sakramentu pokuty i Eucharystii jest doprowadzenie do przeżycia z wiarą tych sakramentów.
2. W przygotowaniu do tych sakramentów, oprócz przekazanej wie­dzy, ważne miejsca zajmuje doświadczenie religijne.
3. Dobre przygotowanie do tych sakramentów jest procesem długo­falowym (obejmującym I i II klasę szkoły podstawowej oraz klasę III jako pogłębienie więzi z Chrystusem Eucharystycznym). Jest ono moż­liwe tylko przy współpracy z rodzicami.

II. Przygotowanie do sakramentu pokuty

1. Należy wychowywać dzieci do świadomości, że w sakramencie pokuty spotykają się z przebaczającym Chrystusem, oraz kształtować w nich umiejętność ciągłego nawracania się, ukoronowaniem którego jest spowiedź święta.
2. Należy formować sumienie dziecka tak, aby nie tylko unikało grzechu, ale raczej szukało woli Bożej i pragnęło współpracować z Bo­giem.
3. W przygotowanie należy ukazywać dzieciom Boga zbawiające­go, a nie tylko dążyć do pamięciowego opanowania przez nie treści ka­techizmowych. Konieczne jest jednak opanowanie pewnego minimum materiału, jak również kilku podstawowych modlitw.
4. Od początku katechizacji należy wprowadzać dziecko w praktykę rachunku sumienia zanim jeszcze nauczy się jego określenia. Rachunek sumienia należy ukazywać jako konfrontację życia z wolą i miłością Bożą. Powinien on posiadać charakter pozytywny, tzn. uczyć obserwo­wania swego życia pod kątem czynionego lub zaniedbanego dobra.
5. Należy uświadomić, że żal za grzechy to wewnętrzna postawa, która koncentruje uwagę na znieważonym Bogu i przekonuje, że grzech jest niewdzięcznością wobec kochającego Ojca. Dzieci powinny wie­dzieć i rozumieć, że najważniejszym warunkiem sakramentu pokuty jest żal.
6. Postanowienie poprawy nie może być ogólnikowe, lecz kon­kretne.
7. Spowiedź winna się odbywać w atmosferze podkreślającej do­broć i miłosierdzie Boga.
8. Spowiedź święta jest wielkim przeżyciem dla dziecka i dlatego powinna ona mieć miejsce po zakończeniu przygotowania do sakra­mentu pokuty.

III. Przygotowanie do I Komunii świętej

1. Przygotowanie do I Komunii świętej może prawidłowo się odbyć tylko w kontekście Mszy świętej, ponieważ Komunia święta jest jej integralną częścią i najdoskonalszym sposobem uczestnictwa.
2. Istotą przygotowania jest wprowadzenie w misterium Euchary­stii, które dokonuje się poprzez katechezy i tzw. Msze święte inicja­cyjne, w sposób szczególny akcentujące części Najświętszej Ofiary. We Mszach świętych inicjacyjnych przygotowuje się daną część Euchary­stii i uwypukla ją tak, aby dzieci skoncentrowały na niej uwagę, a w ho­milii tłumaczy się poszczególne jej elementy.
3. Uroczystą Mszę świętą I Komunii świętej należy odciążyć od do­datkowych aktów pobożności, jak np. odnowienie przyrzeczeń chrztu, a skoncentrować się na dobrym uczestnictwie dzieci w Najświętszej Ofierze. Wspomniane przyrzeczenia należy przenieść na triduum przed uroczystością lub na tzw. „biały tydzień”.

IV. Współpraca z rodzicami

1. Przygotowanie do I Spowiedzi i Komunii św. powinno być przepro­wadzane w ścisłej łączności z rodzicami. Należy zatem już we wrześniu odprawić osobną Mszę św. dla dzieci, które rozpoczynają przygotowa­nie do I Komunii św. oraz ich rodziców. W październiku winny dzieci otrzymać w kościele od rodziców różańce, w grudniu rodzice powinni, na osobnym nabożeństwie, wręczyć dzieciom medaliki, w lutym – ksią­żeczki do nabożeństwa. W okresie Wielkiego Postu należy zorganizo­wać wspólne nabożeństwo odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych.
2. Rodzice winni też uczestniczyć w nabożeństwie pokutnym przed I Spowiedzią swoich dzieci.
3. W uroczystość I Komunii świętej rodzice błogosławią swoje dzieci i uroczyście zapewniają, że będą troszczyć się o rozwój ich życia religijnego.
4. Rodzice winni uczestniczyć także w liturgii Mszy świętej podczas „białego tygodnia”.

V. Uwagi końcowe

1. Na spotkaniach z rodzicami należy zwrócić uwagę, aby ubiory pierwszokomunijne nie były zbytnio wystawne oraz zachęcać, aby wybrali dla grupy skromny i ujednolicony strój.
2. Jeśli są w grupie dzieci zaniedbane religijnie, najpóźniej około Bożego Narodzenia należy skontaktować się z rodzicami i zwrócić uwagę na konieczność większego zainteresowania dzieckiem. Jeśli ro­dzice nie wykażą dobrej woli, należy więcej czasu poświęcić takiemu uczniowi.
3. Proboszcz, jeśli sam nie katechizuje, powinien wziąć udział w bezpośrednim spotkaniu z dziećmi pierwszokomunijnymi i ich ro­dzicami. Powinien on pomodlić się z dziećmi, przeprowadzić rozmowę na temat ich spotkania z Jezusem Eucharystycznym, zwrócić uwagę rodzicom na istotne problemy życia religijnego. Przy tej rozmowie po­winien być obecny katecheta.
4. W niedzielę poprzedzającą I Komunię świętą, proboszcz podczas ogłoszeń informuje całą parafię o radosnym przeżyciu I Komunii świętej dzieci, które poleca modlitwie parafian i zaprasza na uroczystość również ich nauczycieli i wychowawców.