„Mario, proszę, weź mnie na ręce,
przytul tak jak swoją córeczkę,
tak jak synka swego ucałuj,
przecież Jezus dał mi Cię, Mario.”
Mama – ta od Syna Bożego, ale i nasza… Mama – ta ziemska, ale i ta w niebie… Towarzyszy Ci na drodze życia, abyś nigdy nie czuł się samotny. Wskazuje Ci potrzeby innych, tak jak na weselu w Kanie. Uczy Cię pomocy drugiemu człowiekowi, tak jak pomagała Elżbiecie. Szuka Cię, gdy zgubisz się na drodze życia, tak jak niegdyś szukała Pana Jezusa. Uczy Cię zaufania, bo to Ona bezgranicznie zaufała… Wskazuje na Jezusa – pokazuje, co robić, aby Twoje życie nie było łatwe, ale piękne, szczęśliwe i spełnione. Ona pójdzie za Tobą zawsze i wszędzie… Nawet na krzyż. Maryja nigdy Cię nie zostawi!
Oto Matka Twoja… Jezus daje Ci Maryję za Matkę, ponieważ Cię kocha i zależy Mu na Tobie. Pragnie, abyś przyjął ją do swojego serca. Abyś zaczął się do niej zwracać: „Mamo”… Abyś powierzył jej wszystkie swoje trudności i miejsca, w których nie dajesz już rady. Abyś oddał jej wszystkie trudne doświadczenia. Ona pragnie przytulić Cię do swojego serca. Maryja naprawdę na Ciebie czeka. Uwierz!
Tylko czy Ty odważysz się Jej oddać całym sercem i zaufać? Bo do kogo pójdziemy, jak nie do Matki?
I tak w dniu dzisiejszym najstarsi z przedszkolnej rodziny udali się pod serce Matki, aby w jej matczyne ramiona powierzyć siebie, bo za Patronkę swojej grupy ją obrali. Aby uświadomić na nowo jeszcze raz tym młodszym i starszym zebranym, że oprócz tej ziemskiej Mamy, mamy także Mamę w niebie, która zawsze czeka na dzieci swe i tym biednym, smutnym, zatroskanym daje łask swych zdrój…
Andżelika Kuśnierz
